Reflecteren op het eigen leven kan troost bieden, kan mensen helpen met beperkingen om te gaan en kan bijdragen aan zingeving en goed sociaal contact. Als persoon heb je vele rollen leren spelen in de wereld van alledag. Achter die vele ikken houdt zich een kern schuil. Hoe ziet die kern eruit, wat is mijn ‘eigen-lijke’ verhaal? Welke betekenis of zin heeft mijn bestaan, wat is mijn opdracht hier op aarde? Of anders gezegd, wat is het persoonlijk levensthema dat mij in de kern is meegegeven? Wanneer deze vragen je bezighouden is het werken met het eigen levensverhaal als onthuller voor jouw levensthema aan te bevelen.

Om bij je eigen verhaal te komen moet je kunnen luisteren, luisteren naar jezelf. Iemand anders kan je daarbij helpen, daarom is vertellen zo belangrijk. De luisteraar is de onthuller die de verteller nodig heeft om op verhaal te komen. Ik laat je verhalen vertellen, uit het leven. Het kan om werkelijke of voor jou waargebeurde gebeurtenissen gaan , maar ook om fictieve verhalen die iemand geraakt hebben zoals sprookjes of legenden, dromen, etc.. In die verhalen onthult zich via terugkerende thema’s het unieke levensverhaal van de cliënt; de ontdekking daarvan is het begin van het heelwordingsproces.